11 Ocak 2011 Salı

Şizofren Replikler-9


32


bugün ölmek için geldim, evet. öyle bakma suratıma şaşırmış ifadelerle. senin amacın farklı mı sence. hadi amacı da geçtim sen farklı mısın benden? farklı amaçlarla dolu, farklı bedenlerin evreneninde. yani, sen, ben. evet farklıyız dünyada. tek farkımız ama tek olmamız dünyada bir, iki olarak. ikiz değiliz, biz de değiliz. tek-iz sadece, benliklerimizle. sen doğdun. biliyorum istemedin. ben doğdum bilmezsin belki istemedim. sen kızdın fikrinin sorulmamasına. ben kızamadım fikrimin sorulmamasına kızacak biri olmayınca ortalıkta. ama... yani, kısaca aynı dertten muzdaribiz ikimizde. sen yoksun ben yokum. sen varsın ben varım. sen, onlar, bunlar, şunlar, oralar, dağlar, ormanlar, ay, kiremit, sonbahar, yeşillik, sepya… felan… üfff...
...
yanii üf ki ne üfff. öldüm artık ölmekten...


33


bak şimdi, iyi dinle. bir sen varsın yedi milyar insan arasında. bunların ne kadarını tanıdığın, gördüğün felan önemli değil. sen varsın ama yeter yani. bir ben varım yedi milyar insan arasında. inan önemli ne kadarını tanıdığım, gördüğüm, konuştuğum felan... pek konuşmam bilirsin belki. pek de tanışmam insanlarla. pek de gezmediğime göre ülke ülke dünyada. geriye ne kaldı şimdi...
hmmm... gördüğüm insan sayısı yüzelliyi geçmez heralde. ses tellerimi yormama neden olanlarsa; sen, doktor, yemekhanedeki aşçı, arada bir gelen davetsiz misafirler, bir de dün yemek sırasında yanlışlıkla ayağına basıp özür dilediğim orta yaşlı abi, amca. bak bu kadar işte. sorsan mutlu muyum belki. belli olmaz yani. zamanla med cezirler geçiriyor. bazen gelip gitmiyor, bazense gidiyor; ama epeyce bir uğramıyor. bazen de kalmak istiyor. sıkılıyorum. benim içimden görüşmek gelmiyor.


34


yani bir sonuca bağlamak gerekirse giriş ve gelişme bölümünü atlayıp. sen varsın, ben varım. sen içimdesin, bensin. ben dışında ben. yani sen bensin aslında o yüzden “biz” olamayız biz. bense kalınca senin dışında ihtimal yok olamayız “biz.” yani demekten sıkılsam da artık. yani öyle işte. sıkılınca kullanan kelimenin cümle içindeki yeri arttıkça son bulmalı heralde konuşulunlar, yazılanlar. sıkılmak dert değilde, sıkmayı sevmiyorum.
...
yanii... öyle işte. bazen zor olsa da seni her seferinde söküp getirmek banyodan. biliyor musun iyiki varsın. bak iyiki varsın dedim. acaba seni, benim içimde var olmanınhafifliğimi “iyiki var” yaptı. neyse o kadar da önemli değil nasıl iyiki var yapıldığın. ama iyiki varsın yine. hadi sen banyoya. çivinin üstüne. ben banyoya arınmanın merkezine. buhardan buğulanacaksın ama dert etme. bir suretlik yer açarım sağ elimle.


Celal Yıldız 01:11 / 26 Şubat 2010

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder